Van Phan Rang naar Nha Trang
Als we vanmorgen (alweer) vroeg vertrekken hebben we lange schaduwen voor ons uit.
De zon doet flink haar best. Als we Phan Rang achter ons hebben gelaten komen we op de doorgaande weg richting Hanoi uit. Daar zijn we nog een dikke 1000 km van verwijderd.
We waren gewaarschuwd voor deze weg: het zou verschrikkelijk druk zijn en je zou van de weg gereden worden door passerende brommers die breed beladen zijn. Het valt ons enorm mee. Ja, het is een drukke weg maar we hebben het erger meegemaakt. 'There are nine million bicycles in Beijing, thats a fact' en het is een feit dat in Vietnam net zoveel of misschien nog wel meer brommers rondrijden. We hebben weer te maken met 'stalkers'. Als ze naast ons komen brommen en we knikken dan krijgen we een vriendelijk knikje terug. Als wel 'hello' zeggen dan wordt er gelachen en komt er een vrolijk 'hello' terug. Als we een praatje proberen aan te knopen ... dan gaan ze er als een speer vandoor!
We voelen de rit van gisteren nog in de benen. Ondanks dat we een aantal keren een lift krijgen aangeboden, waar overigens grof geld voor gevraagd wordt, besluiten we niet op dit 'aanbod' in te gaan.
We nemen de rustige route over het schiereiland om naar Nha Trang te gaan. Daar staat van alles op stapel. Er staan enorme borden met allerlei soorten resorts die daar moeten gaan verschijnen. Er staan grote hekken om nog grotere percelen. De bermen zijn al prachtig aangelegd. Er bloeit bougainville, van diep paars tot fuchsia rose. De boompjes zijn in allemaal mooi in vorm gesnoeid. Er is alleen geen levende ziel te bekennen.
Als we tussen de middag op zoek gaan naar iets te eten is de locatie steeds een verrassing. Soms schuiven we aan in een garage. De tafeltjes staan tussen de brommers. Je kunt bijna niet binnen komen omdat men de brommer tot aan en zelfs tot in de eetgelegenheid rijdt. Soms eten we op het stoepje voor een stalletje en soms zitten we op mini krukjes aan mini tafeltjes. Fietsen maakt hongerig. Het maakt ons niet zoveel uit en het eten smaakt steeds voortreffelijk!
Het laatste stuk moeten we klimmen maar worden, boven aangekomen, beloond met een prachtig uitzicht over de Zuid Chinese Zee. Dikke witte golven uit de azuur blauwe zee breken tegen hoge kliffen aan. Prachtig! In de verte zien we hagelwitte stranden. Ons doel voor vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten