Klopt, het ziet er niet uit en je hebt binnen de kortste keren het zweet op je bovenlip - ziet niemand overigens - maar ook wij hebben er een aangeschaft: een stofmasker. De weg die wij moesten volgen was, zoals zoveel wegen in Cambodja, opgebroken. Dus ... een grote stofwolk!!
We waren het stofhappen wat beu en hebben een mooi blauw exemplaar aangeschaft.
Na ons vertrek uit Kampot kwamen we opnieuw langs zoutvelden. Volop bedrijvigheid. Er werden mooie 'piramides' zout bij elkaar geharkt.
Dit wordt dan in manden geschept. Twee manden aan een juk en dan lopen naar een grote voorraadschuur. We werden met gebaren uitgenodigd dichterbij te komen kijken. Vlak daarna hadden we een juk in handen en werden we meegenomen de zoutvelden in.
Schoenen uit, manden vullen, juk op de schouders, manden vasthouden en lopen maar. In de schuur de manden goed leeggooien en uitkloppen en dan weer terug. Onze tere, blote schoudertjes, vertoonden na twee keer lopen al behoorlijke moeten. Daarna werden onze voeten en handen schoongespoeld en mochten we weer vertrekken. Lachend nagezwaaid en de duimen omhoog.
De route vandaag was er een met twee vingers, in de met masker bedekte, neus. Vlak en na een kleine 40 km al op de plaats van bestemming. Onderweg een stop bij de krabmarkt en genoten van alle bedrijvigheid. Een geweldig levendig gebeuren. Visjes, vissen, krabben, inktvissen, allemaal aan stokjes geregen en op de bbq.
Het was nog een beetje vroeg om te eten maar hier gaan wij zeker een maaltje nuttigen.
Ons guesthouse was lastig te vinden maar met wat vragen en heen en weer fietsen tenslotte gevonden. Een prachtig plekje gerund door twee Fransen.
De middag op het piepkleine strandje van Kep doorgebracht. Gelukkig konden we hier onze voorraad koffie ook weer aanvullen. De bodem was inzicht en geen koffie ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten