'O, katoenen lakens' verzuchten we als we de kamer van ons Nao Tra (guesthouse) binnenkomen. We slapen al een hele tijd op terlenka onderlakens. Dat is een nogal zweterige aangelegenheid. Daarbij krijgen we verder alleen een deken. In onze ogen een grote versie van het badlaken. Je moet wel heel veel van elkaar houden om bij deze temperatuur en op dit soort onderlakens tegen elkaar aan te kruipen. We grijpen dan ook dagelijks terug op de lakenzak. Een perfecte oplossing!
We besloten nadat we op de pedalen waren geklommen en voor verse lucht in de banden hadden gezorgd, om een aantal d-toertjes in te lassen. De wegen op de eilanden in de Mekong delta lopen, min of meer rechtstreeks, van veerboot naar veerboot.
Het meeste verkeer neemt die wegen. Wij komen om te fietsen en voor het fietsen en niet om zo snel mogelijk van A naar B te gaan.
De extra kilometers die we vanwege deze omwegen moesten fietsen waren dat meer dan waard. Heerlijk rustige weggetjes waar in ieder geval het gemotoriseerde verkeer op 4 wielen niet komt. De brommer blijft maar heeft niet de neiging zich erg te laten gelden. Even een voorbeeldige: sommige brommers (hun bestuurders) beginnen al te claxonneren terwijl ze nog op de pont zitten en de pont nog vaart. Vandaag zagen we een aantal keren dat kleine kinderen niet tussen de ouders in maar op een kinderstoel (van bamboe natuurlijk) voor de bestuurder zitten.
Die brommer wil wat. Wat daar niet allemaal op vervoerd wordt. Zo langzamerhand kijken we niet meer vreemd op van allerlei vracht maar een geroosterd speenvarken met om de oren een rood strikje doet ons wel weer in de lach schieten.
Een prachtig landschap! Veel bananenplantages, mangobomen, rode pepers en natuurlijk rijst. We hebben grote maisvelden, de mais heeft hier een witte korrel, gezien. Ook het suikerriet groeit hoog. Dit riet wordt geschild en daarna gaat door een soort wringer. Het sap wordt opgevangen en gaat samen met een grote hoeveelheid gecrushed ijs in een beker met een rietje. Een heerlijk drankje.
Tot nu toe hebben we in Vietnam grote moeite om gekoelde drankjes te kopen. Alles wordt opgediend met ijs. Dat laatste willen we nu net een beetje proberen te vermijden. We weten niet van welk water het ijs is gemaakt. Ons dagelijks ijskoude, heerlijk, helder bia is dan ook een lauw warme aangelegenheid.
De huizen zijn ten opzichte van de voorgaande dagen net even een slagje luxer. Wat wel blijft is dat iedereen langs de weg een 'nerinkje' heeft.
Vandaag zijn vooral de stoffen stofkapjes populair. Verkrijgbaar met printjes van 'hello Kitty' tot streepjes en stippeltjes, met tijgerprint of een schattig bloemetjesdesign. Voor elk wat wils. Je kiest je stofkapjes bij de 'pyjama' die je draagt. De mannen dragen hier overigens ook pyjama's; van lichtblauw katoen met een subtiel blauw streepje, biesje om de boorden en de kraag. Het blijft een raar gezicht.
Veel stijle bruggetjes om over de vertakkingen van de Mekong te komen
en ontzettend veel giechelende schoolmeisjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten