De eerste dag Vietnam en zoveel indrukken ...
We krijgen bijna moeite met het verwerken. Een heleboel dingen gaan net even anders dan wij tot nu toe gewend waren ...
Het begon gisteravond al. In Cambodja waren we gewend in een stalletje aan te wijzen wat we wilden eten. Dan namen we plaats aan een klein plastic tafeltje, op een dito krukje en kregen na verloop van tijd een bord rijst of noedels met daarin verwerkt hetgeen we hadden aangewezen.
Het rook verschrikkelijk lekker bij iemand die kippetjes stond te braden. Wij kregen het opgediend in een oude krant. Niks geen rijst, niks geen noedels. Wel verschrikkelijk lekker gegeten.
Daarna geprobeerd of een van vijftig kanalen die onze tv had ook iets van Sotsji uitzond. Helemaal niks. Er zijn zeker geen Vietnameese bobsleeërs of skischansspringers uitgezonden. Gelukkig konden we via het liveblog van de NOS toch de ritten op de 5 km volgen. Dit is een soort Theo Koomen-achtig gebeuren. Ook op deze manier is het spannend. Daarna kregen we van verschillende kanten foto's via de whatsapp van het 'gouden' trio. Hartstikke leuk!!!
We hebben gemerkt dat onze discokleren in de fietstassen kunnen blijven. Het summum op uitgaans gebied is hier: karaoke. Niks mis mee maar wel jammer dat dit net onder ons slaapkamerraam moet plaats vinden. Helaas is de muziekkeuze ook niet de onze. Geen discoballen maar flikkerende neon kerstverlichting in de bomen. Als het karaoke-gebeuren op z'n eind loopt komt de eerste visser terug van zee. De vangst wordt klaargemaakt voor de verkoop een uurtje later. Dit hele gebeuren gaat ook niet bepaald geluidloos. Kortom: een onrustige nachtje.
Om 6.30 uur zaten wij op de fiets. Het was al behoorlijk warm. Een geweldig mooie route!
We fietsten langs een kanaal richting het noorden om straks zo hoog mogelijk de Mekong te kunnen volgen. Onderweg wapperen de rode vlaggen. Een mooi gezicht. We kwamen een heleboel letterlijke 'hang'plekken tegen. Terwijl je een kopje koffie drinkt kun je even chillen in een hangmat. Even je gemak ervan nemen!
Aan de andere kant van de weg boven de sloot is het andere gemak. Een komisch gezicht want dit zijn hele lage hutjes van golfplaat. Terwijl je je best doet op het draaien van ... kun je ondertussen mooi kijken wie en wat er allemaal langs komt. Geweldig.
Onze attractieve waarde is hoger dan in Cambodja. De mensen blijven vlak bij ons staan om te kijken hoe we onze neus snuiten, iets uit de fietstassen halen of het zweet van het voorhoofd wissen. Brommers hoor je achter je inhouden. Dan komen ze een poosje naast je rijden. Blijven dat een tijdje doen. Kijken ondertussen even mee op de GPS en vertrekken daarna weer. De duopassagier blijft nog lang omkijken.
De rijstvelden zijn hier prachtig groen. Dat maakt de natuur erg mooi. Waarschijnlijk oogst men meerdere keren per jaar. Ook woont men niet meer op palen. Alleen vlak langs de rivier staan de achterhuizen nog op palen.
Om 2 uur waren we in Chau Doc en een klein uurtje later slenterden wij al op de markt. We wilden graag naar een van de fishfarms. We vonden iemand met een roeiboot bereid ons door de floatingvillage naar de fishfarms en naar de Camspeople te roeien. We hadden in Cambodja de drijvende dorpen al gezien maar nu kwamen we wel 'heel dichtbij'. Wat een bijzonder leven.
De fishfarms zijn ook drijvende huizen. Onder de huizen wordt de vis gekweekt. Een enorm spektakel als het voertijd is. We hebben ook nog kunnen zien hoe bamboekorven gevuld met deze vis (120kg) van de kweekvijver naar een bun in een boot werden getild. Vier man sterk moet daar aan te pas komen.
De Camspeople is een islamitische minderheid in Vietnam. Zij weven de mooiste stoffen.
Een prachtige en wederom indrukwekkende toer. Blij dat we dit gedaan hebben!
Doordat we 's ochtends al vroeg op de fiets zitten hebben we vaak een groot deel van de middag om het stadje waar we slapen of het achterland te verkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten