Rondje Kampot.
Zo rond de klok van 8 uur, misschien een half uurtje later, zaten we op de fiets. We hadden voor vandaag een route uitgestippeld rond Kampot. Hierbij zouden we naar het vissersdorp, de zoutvelden en de Phnom Chhork caves gaan.
De temperatuur is onveranderd heerlijk! We kunnen ons de berichtgeving over de Weissensee en enige sneeuw een paar dagen geleden, niet voorstellen.
De vissersdorpen blijven onvoorstelbaar. Men leeft in en op het water. Het hele gezin helpt een handje mee. Zo zagen we een vader met zijn kinderen hun bootje waterdicht maken. Ze smeerden een soort stopverf (maar dan anders) in de kieren.
Via het achterland naar de grotten. Het is prachtig om hier te fietsen! Je fietst tussen de rijstvelden door, komt door dorpjes, rijdt dwars door een kudde ossen heen ... en maar zwaaien, high fives geven en hello roepen.
Als we water kopen en aan 'de praat' raken wil men heel graag weten waar we vandaan komen. Hoe vies de fietsen ook zijn ze oogsten altijd bewondering. De prijs van de fiets schijnt belangrijke informatie.
Bij grotten kregen we een, door hem zelf aangestelde, gids van een jaar of 10 mee. Volgens hem konden we de weg in de grot zonder gids beslist niet vinden.
Deze grot herbergt in een van de ruimtes een tempel waar de godin Shiva iets mee te maken heeft. Verder konden we in de druipstenen twee olifanten
en een schildpad ontdekken. Daarna werden we diep onder de grond meegenomen. Een behoorlijk avontuurlijk pad dat we van z'n lang zal ze leven (Eline en Fieneke) zelf nooit gedaan zouden hebben. Via kruip door sluip door, met handen en voeten, een stuk op je billen naar beneden glijdend en zelfs met een sprong(etje) kwamen we in de ruimte waar ontelbare vleermuizen het schemer afwachten. Gelukkig was er licht aan het eind van de tunnel.
Hierna door naar de zoutvelden. Keurige rechthoekige veldjes vol water, omgeven door dammetjes. In eerste instantie lopen twee man met een soort harken drie keer een rondje over het veldje. Daarna worden de veldjes door tien man/vrouw droog getrokken met houten plankjes aan bezemstelen. Een arbeidsintensief werkje.
En wij maar denken dat de zon het water moet verdampen waarna het zout blijft liggen.
Onze fietsen waren zo vies dat schakelen de hele handel weer vast zou doen lopen. Die moeten nodig onder de spuit. Datzelfde geldt voor ons. Stof tot achter de oren: je zou er boontjes in kunnen planten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten