We zitten nog aan een kopje koffie als er om 5.15 uur op onze kamerdeur wordt geklopt. De guesthouse eigenaar met de mededeling dat de bus er is. Oei, we dachten gisteren toch duidelijk begrepen te hebben dat de bus er om 6 uur zou zijn. Geeft verder niets, we zijn er klaar voor. Alle spullen naar beneden, de fietsen uit de stalling en dan komt de bus inderdaad aanrijden. De fietsen gaan achter in de bagageruimte. We rijden richting de markt en stoppen daar een tijdje. Er wordt vracht ingeladen, er wordt wat met geld heen en weer geschoven, er stappen nog wat meer mensen in en er wordt wat post meegegeven. Wij benutten de tijd om wat fruit en water op de markt te scoren. Het vrouwtje dat de bananen verkoopt is zo verlegen dat er geen zinnig woord uitkomt. De buurvrouw springt bij. Prachtig! Als we een deal sluiten verschijnt er een 'big smile'.
We hebben besloten de bus te nemen omdat we krap in de tijd komen te zitten. We willen nog naar Cat Ba (lees Halong Bay), Ninh Binh en de laatste dagen zijn gereserveerd voor Hanoi. We hebben geen tijd meer om de tussenliggende afstanden op de fiets te overbruggen. Dus vandaar ...
De route naar Cao Bang is er een langs wegen zoals we die de afgelopen dagen op de fiets hebben gedaan. De uitzichten zijn ook in de bus geweldig. Toch beleef je het meer vanaf een afstand.
Het gehobbel in de bus en het monotone gebrom van de motor doet ons af en toe even wegzakken. Zeker na alle inspanningen van de afgelopen dagen en de keiharde bedden die ons ten deel vielen.
Niet alle Vietnamesen zijn opgewassen tegen bergetappes. Er wordt weer hevig in zakjes gevomeerd.
Om een uur of half elf rijden we het busstation van Cao Bang binnen. De gemiddelde snelheid van de bus ligt in de bergen dus ook niet echt hoog. We hebben de 130 km in vier uur afgelegd.
We pakken onze spullen bij elkaar en worden besprongen door 'busjongens' en buschauffeurs. Ze willen ons allemaal wel vervoeren. Ondanks dat we ons, na bijna 5 maanden reizen, redelijk ervaren voelen trappen we er toch in. Voor we het weten staan onze fietsen in een andere bus en rijden we richting Hanoi.
De bus is stampvol. Alle plekken, ook de 'reservestoelen' en de balen rijst zijn bezet.
Om een uur of 5 zien we de skyline van Hanoi voor ons opdoemen. Een kwartiertje later stopt de bus op het busstation en begint hetzelfde getrek en geduw. We laten ons niet een tweede keer van de wijs brengen en trekken ons eigen plan. We overnachten in Hanoi en fietsen de komende twee dagen naar Halong Bay.
Het vinden van onderdak gaat niet gemakkelijk. Ten eerste wordt er geen woord Engels gesproken en we zitten vast en zeker weer in het 'rendez-vous district' want men gaat ervan uit dat we kamers per uur willen huren. Wij zien er met fietshelm zeker niet uit als de gemiddelde clientèle want er zijn een paar locaties die al meteen 'het lampen indraai gebaar' = nee, maken. Uiteindelijk lukt het ons iemand duidelijk te maken dat we de hele nacht blijven.
We eten nog ergens een hapje en kruipen er vroeg in. Het was bere vroeg vanmorgen en voor morgen staat de wekker idem dito.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten