Bijna iedere sport kent wel een ultieme uitdaging. Zo hebben wandelaars 'de Nijmeegse vierdaagse. Kennen hardlopers de marathon van New York. Willen racefietsers eens in hun leven 'de Marmotte' gefietst hebben en kennen schaatsers 'de Elfstedentocht': de tocht der tochten. Die tocht der tochten hadden wij vandaag!
Niet zozeer dat we heel veel kilometers moesten overbruggen. Het zat hem vandaag meer in de hoogtemeters en het stijgingspercentage. Wat hebben wij moeten fietsen!!!!
Vanmorgen vroeg op. De wekker staat op fietsdagen bijna standaard om 5 uur. Zo ook nu. We fietsen Yen Minh uit, nagezwaaid door onze guesthousehouders.
Op de valreep krijgen we nog wat banaantjes en elk een grote fles water mee. Geweldig. Gisteravond, tijdens de bittere thee en via 'google translate' nog een heel 'gesprek' met elkaar gevoerd. Ze vinden het maar niks dat we deze tocht op de fiets ondernemen. Waarom zou je deze route gaan fietsen als er ook bussen rijden?
Nog maar koud op de fiets en de eerste klim dient zich al aan. We hebben het hoogteprofiel goed in het geheugen geprent en weten dat de eerste 20 km de zwaarste kilometers zijn.
Daarna wordt de route iets minder stijl en krijgen we alleen nog te maken met een paar flinke 'kuitenbijters'.
We vertrouwen maar op de woorden 'dat de zwaarste etappes vaak ook de mooiste etappes zijn'. Dat klopt! Het landschap is prachtig! Iedere 'haarspeld' die we nemen levert na de bocht weer een 'wauw' op.
We stappen vaak van de fiets voor een foto, een flesje koud drinken of gewoon om te genieten.
Na 20 km bereiken we inderdaad een pas. We drinken een kopje koffie, nemen een cakeje en genieten! Nu hebben we het zwaarste gehad. Toch zijn de bordje met 10% die daarna nog volgen niet op één hand te tellen.
De brommertjes die ons passeren hebben allemaal wel een kreet voor ons in petto. Achterop zitten vaak prachtig 'gekleurde' dames. Er worden nu over de broek of rok een soort schort gedragen. Daarover een prachtige met kraaltjes versierde riem, die aan de achterkant breed uitloopt. Ook de hoofdbedekking, als er tenminste geen helm op het hoofd staat, is versierd met kraaltjes.
We rijden Dong Van om een uur of half drie binnen.
Het duurt even voor we een slaapplaats vinden. De douche is koud omdat het dorp tijdelijk geen electriciteit heeft. Dat is overigens geen straf want de temperatuur is hoog. We lopen het dorp even in, bekijken 'the old town' en doen wat boodschappen voor morgen. Nu nog een lekker maaltje
en dan kan onze dag niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten