Om 7 uur stonden wij voor de grenspost. Vietnam uit was een kwestie van wat stempels. We hebben de heren maar in de waan gelaten dat we uit Nieuw Zeeland kwamen. Iets anders was ze niet aan het verstand te brengen.
Laos in duurde net even wat langer. Degene die het 'visum on arrivel' uit moest schrijven moest uit bed worden gebeld. Daarna een hele serie formulieren invullen, een pasfoto inleveren en toen moest er worden onderhandeld over de visumkosten. We hadden krap geld in de portemonnee gedaan: de visumkosten zoals vermeld op internet en wat stempelgeld. De douanebeambte begon met 80 dollar. Aangezien wij 'gekke Henkie' niet zijn ging dat verhaal voor hem niet op. We lieten hem zien wat er in de knip zat en dat hij het daar mee moest doen. Goed en oké. Dan denk je klaar te zijn maar nee dat moet de hele handel opnieuw gecontroleerd worden. Toen alles en iedereen goed was bevonden stonden we om 8.30 uur in Laos.
Het is gek maar aan de andere kant van een stippellijntje op de kaart en na het passeren van een aantal torenhoge poorten kom je echt in een andere 'wereld'. Zo is het in een keer afgelopen met de rieten hoedjes. Ook wordt er niet meer gevlagd. Dat gaf toch wel een leuk kleurig accent in het landschap. Ook de bromfietshelm is weg. In Vietnam droeg echt iedereen een helm. Of de mensen nu op de ossenkar zaten, boodschappen deden, op straat liepen zelfs in de bus of op de markt waar men de waar aan de man bracht: alles met de helm op. Vaak met een gigantisch grote zonnehoed onderonder. Een komisch gezicht!
De paalwoningen met bamboe raambedekking zijn terug.
De kinderen maar ook veel volwassen zijn razend enthousiast als we voorbij komen fietsen. Men rent naar de weg om te zwaaien en zelfs de armpjes van baby's worden omhoog gestoken voor een high five. Een beetje bizar.
De groene rijstvelden zijn helaas ook verdwenen. De rijst is van de velden en wat dan overblijft zijn de dorre gele stengels. Wel is de rest van de natuur prachtig. We fietsen stroomopwaarts langs een rivier en die zorgt voor veel groen op en langs de oevers. Kinderen en dikke zwijnen spelen in het water en de modderpoelen. We zien hoge bergen aan onze linkerhand en met argusogen volgen we de weg. Er zijn hier knapen van 3000 meter hoog!
We kunnen geen pinautomaat vinden en moeten onze eerste maaltijd met dollars betalen. We wijzen aan dat we wel hetzelfde willen eten als een van de andere klanten. Een grote kom lekker zoute soep met mie, allerlei groente, vlees en inktvis (?). Een flesje cola erbij en wij kunnen weer vooruit. Het is drukkend warm. Als we fietsen is er niets aan de hand maar als we stil staan guts het zweet van ons lijf.
Het schrift is in Laos totaal onbegrijpelijk. Het ziet er voor ons uit als een aantal krullen, haakjes en bogen. Geen enkele herkenbare letter. Dat zal zo af en toe nog lastig gaan worden.
De weg die we fietsen gaat op en neer: kleine steile heuveltjes We proberen zoveel mogelijk vaart te maken als we naar beneden gaan zodat we zo hoog mogelijk heuvelop komen. Dat lukt steeds net niet en dan moet er teruggeschakeld worden tot het kleinste blad of je moet op de pedalen gaan staan. Dat laatste doe je een paar keer maar dat maakt behoorlijk moe.
Na zo'n 80 km vinden we een guesthouse. Het is mooi geweest voor vandaag. We hebben zin in koud water, een douche en een biertje.
Als we in al die behoeften zijn voorzien proberen we achter de toestand van route/weg 23 te komen. Volslagen onduidelijk! We besluiten de gok niet te nemen: niet zozeer omdat we denken dat we de rivier niet kunnen passeren maar vooral de onduidelijkheid over slaapgelegenheid. Onze kaart en ook googlemaps geven totaal geen dorpjes aan. Die stonden vandaag overigens ook niet op de kaart maar waren er wel degelijk.
Onze avondmaaltijd is eten wat de pot schaft. Men kent in dit 'restaurant' (een betonnen gebouwtje met wat tafels en stoelen) maar een gerecht. Dat krijgen we dan ook opgediend. Het is heerlijk maar behoorlijk scherp. Onze kleine dollarcoupures zijn niet erg geliefd. Zij moeten het er mee doen en wij zitten met een redelijk onrendabele wisselkoers.
We zullen morgen proberen zo snel mogelijk aan Kip (de valuta waar men in Laos mee betaald) te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten