Van Pakse naar homestay Mr. Vieng
Er wordt nog druk gewhatsapped over etentjes en risken met wijn drinkende studenten als wij op onze fietsen stappen. De temperatuur is heerlijk!! We fietsen de stad uit, Pakse is de tweede stad van Laos en kopen alvast water en een bahn mi. Dat laatste is een baguette met vlees, peterselie-achtig groen, zoetzure papaya en veel chili. Dat laatste is ons te scherp en we moeten er met de neus bovenop om te voorkomen dat we helemaal naar water gaan snakken.
De tocht richting Tad Lo is mooi. Tad betekent waterval. Er schijnen op en rond het Bolavenplateau een aantal erg mooie 'tads' te zijn.
We moeten stevig aan de bak want er is sprake van net iets meer dan vals plat.
De grond is rood en buiten de doorgaande weg ongeplaveid. Een mooi gezicht. De kinderen zijn smoezelig van het rode stof. Ze lopen allemaal op blote pootjes tussen de varkens, de ossen en de kippen.
We ruiken de koffieplantages eerder dan we ze zien. Een heerlijk zoete geur van de witte bloemen. Het Bolavenplateau is bekend om de koffieplantages.
De natuur is zo mooi maar er is ook zo ontzettend veel plastic en rotzooi in de greppels en bermen. Dat is echt een groot probleem. Een Vietnamese gids gaf als verklaring dat men van oudsher natuurlijke materialen gebruikt. Huizen werden gebouwd van hout, palmblad en bamboe. Als verpakkingsmateriaal werd bananenblad gebruikt. Dit weggooien is niet schadelijk voor de natuur, het verteert wel. Tegenwoordig zijn de materialen veranderd maar het weggooi gedrag nog niet. Er zou aandacht op de scholen aan worden besteed. Speerpuntje van maken volgens ons!!
Onderweg gaan we aan bij Tad Phaxuam, een prachtige waterval. We bezoeken de bijbehorende 'ethnic village'. Op het Bolavenplateau leven drie stammen: de Alak, de Katu en de Laven. Bolaven betekent 'huis van de Laven'. Hoog Efteling gehalte maar goed.
De vrouwen, met gigantische ringen in de oren, zijn druk aan het weven en manden vlechten.
Op de huisjes staan waarschuwingen dat bezoekers zich dienen te gedragen en de stammen met hun gewoontes en geloof moeten respecteren op straffe van het betalen van een koe aan het dorp.
We fietsen na het bezoek gestaag door. Kopen nieuw water en nog een keer nieuw. We blijven stijgen.
Na een kleine 70 km zien we een bord langs de kant van de weg waar koffie en een homestay wordt aangeboden. We gaan maar eens kijken.
Een prachtige plantage waar een grote 'dorm' is. We besluiten te blijven. We wassen ons bij een grote ton water. We krijgen heerlijk fris water, een bakje pinda's en een schaal bananen. Geweldig.
We zien kinderen die op de punt van lange stokken jackfruit'bloed' smeren en daarmee de krekels uit de bomen vangen. Schijnt na het koken een heerlijk hapje.
We ontmoeten een Franse jongen die hier al een paar dagen is en ook nog een paar dagen wil blijven. Hij heeft nog niks gezien van het plateau en vindt dat verder ook wel oké. Hij zit daar gewoon lekker. Nou wij ook: heerlijk in de schaduw van de luifel van bananenbladeren omgeven door het groen van de koffiestruiken en de bananenbomen.
We slapen hier voor twee euro per persoon en krijgen een maaltijd voor een euro vijftig. Niks restaurantweek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten