2 juni 2014

Windje mee naar Hanoi

Van Tam Coc naar Hanoi

We fietsen vroeg. Lekker! 
We hebben een behoorlijke tocht voor de boeg. We moeten zo'n 100 km overbruggen voor we Hanoi bereiken. We hebben het windje in de rug. Opnieuw lekker!
Helaas is er niet veel keus wat wegen betreft. Er gaat maar één weg, de QL1, naar Hanoi. Die nemen we dus. We fietsen door redelijke grote steden. Tussen de lange lintbebouwing door zien we wel nog steeds de rijstvelden. Op de weg zelf krijgen we te maken met 'Lassi snelwegrijst'. Op de 2x2 baansweg, gescheiden door betonblokken, rijden vooral bussen, vrachtauto's, brommers en twee fietsers. Eén van de rijstroken wordt volledig in beslag genomen door rijst dat ligt te drogen. De uitlaatgassen slaan lekker neer en menig beest pikt een graantje mee. Kan allemaal! Advies: rijst heel goed wassen.
We eten langs de kant van de weg een ananas en een halve watermeloen. Voor de derde keer: lekker!!! In de fietstassen gaat nog een kilo lychees mee voor onderweg. We krijgen een krukje aangeboden en onze handen worden bijna gewassen. De vrouw van de fruitkraam heeft goede klandizie als wij in haar kraampje zitten.
Vlak voor Hanoi drinken we twee glazen ijskoude nu'oc mia. Dit is uitgeperst suikerriet met limoen. Geweldig voor de dorst! Wederom lekker!!!
En dan bereiken we én Hanoi én geeft de kilometerteller 6000 km aan. Het voelt bijna een beetje als 'missie voltooid'. 


In het hotel krijgen we heerlijk vers vruchtensap aangeboden, er staat een mandje met vers fruit op de kamer, het bed is kingsize en verrukkelijk zacht en de douche heerlijk!!! Wat een luxe!!! 


Tegen de avond slenteren we wat door de wijk en belanden in de allerkleinste straatjes. Het is er volop 'leven'. Er wordt gebakken en gebraden, gekocht en verkocht. Men is hier duidelijk geen toeristen gewend. We worden van top tot teen bekeken en dan breekt er een grote lach door. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten