Een dagje stad! We mijden in verband met wat gevoeligheden de fiets. De zere plekken moeten ontzien om te kunnen herstellen. Dat er na bijna 4 maanden op het zadel toch nog pijntjes ontstaan is toch wel verbazingwekkend. Daarbij zijn we allebei ineens snotverkouden
We doen de Luang Prabang walking tour. De Fransen hebben hier nogal wat invloed gehad en we zien dan ook prachtige Franse koloniale houten huizen met leuke balkonnetjes.
Dit zijn nu bijna allemaal guesthouses. Er is werk van gemaakt: goed in de verf, mooi verzorgde bloempotten, gezellige terrasjes met leuke papieren en rieten lampenkapjes. De straatjes waar we door heen slenteren zijn leuke kleine steegjes. Alleen toegankelijk voor voetgangers. Alhoewel een beetje brommerchauffeur...
Luang Prabang is echt een mooie oude stad!
We beginnen de dag met een tochtje over de ochtendmarkt. Altijd leuk om alle bedrijvigheid te zien en te zien wat er allemaal te koop is.
Er zijn dingen bij die wij in de verste verte niet herkennen of thuis kunnen brengen. We weten zelfs niet of je het kunt eten of dat het een gebruiksvoorwerp is.
Daarna beklimmen we de berg in het midden van de stad: de Phu Si. Het is een behoorlijke klim en het is erg warm: het zweet gutst van onze voorhoofden. Nu vinden we dat beide niet prettig. Raar, want als we fietsen hebben we daar helemaal geen moeite mee.
We zoeken een schaduwplekje en passen het tempo wat aan: wat zitten, een stukje lopen, wat rondkijken, een slokje koud water enz. Wij zijn nog veel te veel Europeaan.
We maken een praatje met 'de kapitein' van een slowboat. Hij vertelt wat over zijn leven en is beslist niet te beroerd ons van informatie te voorzien terwijl duidelijk is dat we niet van zijn diensten gebruik gaan maken.
We vinden Luang Prabang een mooie stad! Een vriendelijke, rustige stad tussen twee rivieren: de Mekong en de Nam Khan.
Bij de toerist information vragen we naar de mogelijkheden van de slowboat een eind noorderlijker de rivier de Nam Ou op. We willen met de boot van Nong Khiaw naar Muang Khua. Ten eerste schijnt de slowboat een 'must to do' te zijn en als het daarbij veel kilometers scheelt ... waarom niet.
We komen Paul en An tegen en spreken af woensdag samen de tuk tuk naar de waterval, de Tat Kuang Si, te nemen.
Terug in ons hostel lezen we dat er een koe is doodgeschoten omdat hij, in de buurt van Amstelveen, op de snelweg liep. Oké, de snelwegen in Nederland zijn van een ander kaliber ... maar we zien het hier dagelijks op de grotere wegen rondbanjeren. Niet alleen koeien en kalfjes maar ook zwijnen, kippen, waterbuffels en hele kleine kinderen met op hun rug een nog jonger broertje of zusje lopen hier op en langs de weg.
's Avonds eten we weer heerlijk aan het buffet. We slenteren de hoofdstraat, die als het gaat schemeren in een handicraftmarket wordt omgetoverd, een keer op en neer en kopen we met behulp van Google translate en een heleboel gebaren (!) een tube zinkzalf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten