Er was ons verteld dat de weg van Siem Reap naar Phnom Penn niet erg best was: opgebroken, niet erg interessant en lang. 'Niet doen en neem de bus' was de raad van de allereerste fietsers die wij, vlak na het passeren van de Cambodjaanse grens, tegenkwamen. Wijze raad moet je opvolgen dus besloten wij de fietsen op de bus te zetten.
Nadat wij het busstation binnen kwamen rijden werden we letterlijk besprongen door allerlei mannen die ons hun bus wilden 'verkopen'.
Nadat de keus gemaakt was gingen er behalve onze 2 fietsen nog 5 brommers mee het ruim in. Het past altijd desnoods met enige geweld. De bus was stampend vol en wij waren de grootste attractie. Gelukkig zette de chauffeur na verloop van tijd, een dvd op met een soort mix a la André van Duin met Corry van Gorp en Najib Amali. Dit leverde veel smakelijk gelach op en dat was voor ons weer vermakelijk. Ook de dvd met karaoke vond veel bijval.
Na twee uur rijden hield de bus langs de weg een korte sanitaire stop. Iedereen ging langs de kant van de weg zitten. 's Lands wijs, 's lands eer en als de nood hoog is ....
We waren blij dat we de bus gekozen hadden. De weg was inderdaad verschrikkelijk slecht. De volledige 300 km waren er wegwerkzaamheden. 'Road under construction' en hoe: de vluchtstrook, waar wij meestal fietsen, lag zo'n 50 cm lager dan de weg zelf en alleen maar steenslag en stof. De net gepoetste, gesmeerde en geoliede draaiende delen zouden compleet zijn vastgelopen. De bomen, de huizen werkelijk alles zat onder een dikke laag rode stof. Zelfs in de bus werden we bedekt met een fijn laagje.
Onderweg kwamen we vooral langs rijstvelden. Waterbuffels en schonkige ossen met insect-etende vogels op de rug, liepen door de velden. De huizen, nog steeds paalwoningen, hebben grote oppers hooi om de beesten bij te voeren. Dat is hard nodig want er zit niet veel vlees aan deze runderen.
De weg voerde langs het Tonle Sapmeer. Dus veel aanbod van vis op de markten. Vooral veel vis die ligt te drogen in de zon.
Uiteindelijk na een uur of 7 kwamen we in Phnom Penn aan. Alles bagage, goederen, brommers en tenslotte onze fietsen werd uitgeladen en wij werden aan alle kanten aangesproken. Men was vooral benieuwd naar de prijs van onze fiets: onbetaalbaar! We willen ons stalen ros voorlopig nog lang niet kwijt.
De weg naar ons hostel was moeilijk te vinden. De wegen zijn hier genummerd maar kent dubbelingen doordat er verschillende wijken zijn. Uiteindelijk werden we door een vriendelijk en geduldige dame op de brommer gebracht. Dat wil zeggen, zij op de brommer en wij als een gek fietsend door het hectische verkeer van Phnom Penn. Daarbij was het al aardig donker!
Stil!
Dinsdag.
We begonnen onze dagtocht bij het Royal Palace. Zeker 'royaal': een immense rijkdom en een groot complex. Een van de gebouwen, de zilveren pagode, heeft een vloer die helemaal bedekt is met zilveren tegels. Verder herbergt deze pagode de meest prachtige boeddha's: van hout, van massief goud (90 kilo) en een 50 cm grote boeddha van smaragd.
Daarvandaan zijn we verder gegaan naar Wat Phnom. We ontdekken ieder keer weer andere gewoonten en gebruiken. In alle tempels wordt geofferd. Vaak fruit, wierook en geld. Hier zagen we compleet geroosterde speenvarkens liggen en ook kon je vogeltjes kopen die je daarna hun vrijheid terug mocht geven.
's Middags naar het genocide museum. Hier maakten we kennis met de verschrikkelijke praktijken die Pol Pot en zijn rode Khmer leger er op na hield. Ondanks de brandende zon meer dan kippenvel. We waren er stil van.
Helaas beseffen we ook dat de mens hardleers is. Zie wat er nu bv. in Syrië gebeurt.
Om de dag niet in mineur af te sluiten nog over de Russchische markt geslenterd. Veel van hetzelfde maar ook wel weer vermakelijk.
Lopend door Phnom Penn is een uitdaging opzich. De stoepen worden gebruikt als parkeerplaats voor auto's en voor de gigantische hoeveelheid brommers en tuk tuks.
Het oversteken begint ons, na een dag gewenning, aardig te bevallen. Je stapt de straat op en loopt in ongeveer hetzelfde tempo naar de overkant van de straat. Het verkeer gaat eerst voor je langs totdat er achter je meer ruimte is. Eigenlijk heel simpel.
De hele dag te voet door Phnom Penn daarom de laatste kilometers een tuk tuk driver gelukkig gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten