Al snel hebben we de eersten nodig. Wat een valse krengen zitten er tussen. Het is hier warm maar na een dergelijke confrontatie hebben we toch even last van kippenvel.
De rest van de dag hoeven we niet meer af te slaan. We fietsen alleen maar recht door. Op naar het oosten. Op naar Cambodja. Opnieuw hebben we te maken met een stevige wind tegen.
Onderweg worden we aangemoedigd en klinkt heel regelmatig het 'sawadeekap', have a nice day, hello sir, were are you going to. We reageren op alles. Dit lokt vrolijk gelach uit.
Als we in een nationale park terecht komen spotten we de eerste apen. Ook zien we enorme olifantendrollen liggen. De producenten daarvan laten zich niet zien.
Over drollen gesproken: onder reizigers in Azië schijnt het, om als praatje pot niet 'wat een heerlijk weer en wat is het hier mooi', gebruikelijk te zijn om de consistentie van de ontlasting door te nemen. Hierbij: nog geen Immodium nodig.
Wat ons zoal passeert zijn kleine vrachtwagentjes, die verschrikkelijk vieze rookwolken uitblazen, met een hoge en zeer wiebelig opgestapelde last. Grote vrachtwagens met oplegger, prachtig beschilderd. De spatborden zijn voorzien van afbeeldingen van het gezin, een pin-up of Elvis. Verder brommertjes met zijspan. Zij vervoeren letterlijk alles: brandende bbq met de satestokjes er al op, een kar vol kleine, vrolijk zwaaiende meisjes allemaal keurig in schooluniform gestoken, hanen, fruit. Natuurlijk ook de 'gewone' brommer. Tot nu toe staat ons record op 5 personen op 1 brommer. Heel af en toe een fiets met een oud mannetje; wollen muts over de oren en teenslippers aan de voeten.
Om een uur of 2 komen we in het plaatsje Khlong Hat. We vinden een Duits (!) sprekende Thaise die ons een resort wijst. Een prachtige kamer, een bed met wit linnen opgemaakt en een heerlijke douche.
Wat een leven ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten