Vandaag behelst het programma de Killing Fields Choeung Ek.
Er zijn in Cambodja honderden Killing Fields. Deze is bekend omdat hij zo dicht bij Phnom Penn ligt.
We zullen jullie de details besparen. Meer dan verschrikkelijk!! De Nederlandse (!) audiotour vertelde duidelijk hoe het bewind van Pol Pot en consorten in elkaar stak. Wat een zieke geest!
Een verschrikkelijk detail: om kogels te besparen werden vrouwen en kinderen met hun hoofden tegen een bepaalde boom geslagen. Deze boom is nu behangen met geluksarmbandjes.
De rit naar deze voormalige boomgaard was een grote hap fijnstof. Zoals vele grote steden is ook Phnom Penn een grote bouwput. Er wordt voornamelijk aan de weg gewerkt. Helemaal als je in de ochtendspits op weg gaat is er en qua stof en qua verkeer geen doorkomen aan. Ze kennen hier geen smog alarm maar anders werd die zeker afgegeven - code rood.
Opnieuw moeten alle draaiende delen in de olie. Ook het, met warm water (nou ja, de ergste kou is er net af) pas gewassen haar moet opnieuw. Na deze rit had ons haar, hoe kort ook, waarschijnlijk, haar natuurlijk kleur terug.
De Cambodjanen hebben het zo gek nog niet bekeken met hun stofkapjes.
Op andere fronten geldt de uitspraak die Asterix voor de Romeinen bezigd ook voor de Cambodjanen: rare jongens.
We moeten erg wennen aan de dames, die in onze ogen, in hun pyjama over straat paraderen. Ook blijven de teenslippers met sokken een raar gezicht. Teenslippers zijn hier overigens een ontzettend handig schoeisel daar het gebruikelijk is bij het betreden van een winkel, of iets dergelijks je schoenen op de stoep te laten staan. Wel hebben we ontdekt dat je hier sokken met een aparte grote teen kunt kopen. Dus stel: we kunnen voor de liefhebbers (HvdW te Oa/dA) een paar meenemen. De slipper wordt ook gedragen in de bouw. Terwijl men op stellingen klimt of met grote derde handjes blokken beton versleept. Men kent hier vast geen ARBO wetgeving.
De snacks op straat zijn, opnieuw in onze ogen, vreemd. Er worden veel kippen-, ganzen- en eendeneieren verkocht. Wij kennen de gekookte variant. Hier worden de eieren in een rieten mandje boven een vuurtje gestoomd. Verder worden hier stokbroodjes met bolletjes ijs erin verorberd.
Morgen vertrekken we. Het doel is Sihanoukville. Dat is nog zeker 250 km fietsen. We krijgen dan weer te maken met de vraag: waar slapen we onderweg?
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten